ایمپلنت دندان

کاشت دندان

ایمپلنت دندان و ترمیم آن معمولاً از یک پیچ ماده تیتانیوم و یک تاج تشکیل شده است. یک سوراخ با قطر کوچک (سوراخ پایلوت) در محل‌های فک بی‌دندان (جایی که دندان وجود ندارد) ایجاد می‌شود تا فیکسچر ایمپلنت تیتانیوم را در محل خود هدایت کند.

برای اینکه بیشترین بهره را از ایمپلنت های دندان ببرید، باید به طور کلی در سلامت کامل باشید و استخوان فک سالمی داشته باشید که به طور کامل رشد کرده باشد. داشتن لثه و استخوان فک سالم به منظور حمایت از ایمپلنت ضروری است.

برای جلوگیری از آسیب رساندن به ساختارهای حیاتی فک و صورت مانند عصب آلوئولار تحتانی در فک پایین (فک پایین)، دندانپزشک باید هنگام سوراخ کردن و اندازه گیری استخوان فک از مهارت و تخصص بالایی استفاده کند.

روش کاشت دندان

بعد از اینکه سوراخ اولیه پایلوت در محل مناسب فک سوراخ شد، به آرامی باز می شود تا امکان قرار دادن پیچ ایمپلنت فراهم شود. پس از قرار گرفتن در محل، بافت اطراف لثه روی ایمپلنت محکم می‌شود و یک پیچ محافظ در بالای آن قرار می‌گیرد تا محل بهبود یابد و استخوان‌سازی ایجاد شود.

پس از حداکثر شش ماه بهبودی، دندانپزشک شما آن را باز می کند و یک اباتمنت (که تاج یا جایگزین دندان مانند را نگه می دارد) وصل می کند. در برخی موارد، اباتمنت ممکن است در طول عمل اولیه متصل شود.

هنگامی که اباتمنت در جای خود قرار گرفت، دندانپزشک شما یک روکش موقت یا نهایی می سازد. گاهی اوقات می توان تاج نهایی را در همان روزی که اباتمنت قرار داده می شود ساخت.

برخی از دندان‌ها به علت پوسیدگی شدید، دیگر قابلیت عصب‌ کشی نیز ندارند. در این شرایط تنها راه حل برای رهایی از درد آزاردهنده، کشیدن دندان است.

ایمپلنت در واقع به کاشت دندان مصنوعی درون استخوان فک گفته میشود. این روش کاشت دندان، یک درمان دائمی و جایگزین ایده‌آلی برای دندان‌های از دست رفته محسوب میشود.

انجام کاشت دندان نیز باید ها و نباید های خاص خود را دارد. کاندیدای مناسب برای ایمپلنت، افرادی هستند که لثه سالمی دارند‌.

جنس آن از تیتانیوم خالص است و با بدن انسان سازگاری مناسبی دارد. تاج این دندان‌ها به اندازه کافی از استحکام و زیبایی برخوردار است.

به همین خاطر اگر به درستی نگهداری شوند، طول عمر بالایی داشته و دیگر به‌ استفاده از روش‌های زیبایی مانند کامپوزیت نیازی نمی باشد..

ایمپلنت برای چه افرادی مناسب است؟

کسانی که با دندان‌های افتاده و کشیده شده که یا مبتلا به بیماری‌های لثه یا پریودنتال هستند یا به درمان مجدد ریشه نیاز دارند، مناسب است.

برای افراد دارای دندان‌های افتاده یا کشیده شده

دلایلی مختلفی مانند پوسیدگی دندان‌، وارد شدن ضربه بسیار شدید به دندان‌ها، از بین رفتن و خراب شدن ریشه دندان، شکستن دندان، افزایش سن و غیره، باعث افتادن یا کشیدن دندان‌ها میشوند.

جای خالی دندان‌ها روی لثه، در جویدن و هضم غذا مشکلات زیادی به وجود می‌آورد. علاوه بر این اگر جای دندان‌های جلو خالی باشد، طرح لبخند فرد نیز زیبایی خود را از دست میدهد.

مناسب‌ترین روش جایگزین کردن دندان‌های از دست رفته برای این افراد، روش کاشت دندان یا ایمپلنت دندان است.

اگر مدت زمانی زیادی از افتادن یا کشیده شدن دندان‌های فک بالا گذشته‌ باشد، فشار زیادی به‌ استخوان فک و سینوس‌ها وارد میشود.

برای جلوگیری از بروز چنین مشکلاتی، بهتر است افراد بلافاصله بعد از کشیدن دندان برای کاشت ایمپلنت اقدام کنند.

افراد مبتلا به بیماری‌های لثه یا پریودنتال

بسیاری از افراد مبتلا به بیماری‌های لثه یا پریودنتال، به مرور زمان دندان‌های طبیعی خود را به دلیل وجود عفونت در لثه از دست میدهند‌ و برای جایگزین کردن آن‌ها از روش کاشت دندان یا ایمپلنت استفاده میکنند.

این افراد قبل از این‌که دندان‌ های از دست رفته خود را با استفاده از روش کاشت دندان جایگزین کنند، ابتدا باید با مراجعه به متخصص لثه بیماری خود را درمان کنند.

سپس مراحل کاشت دندان را آغاز کنند؛ زیرا در صورت عدم توجه به درمان پریودنتال، implant در این بیماران به دلیل نرم شدن بافت لثه و تحلیل استخوان فک با مشکلات متعددی روبرو میشود.

ایمپلنت دندان به جای درمان مجدد ریشه

همه افراد بعد از پوسیده‌ شدن دندان و برای پیشگیری از افزایش پوسیدگی، با مراجعه به دندانپزشک برای ترمیم و پر کردن دندان‌های پوسیده با مواد خاص اقدام میکنند.

عدم توجه به ترمیم و پر کردن دندان‌های پوسیده باعث میشود که پوسیدگی به سمت ریشه دندان رفته و عصب‌ها را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

در چنین مواقعی باید دندان را عصب کشی کرد تا درد آن ساکت شود. معمولا دندان‌های عصب کشی شده بعد از حدودا ده سال به ری اندو یا عصب کشی مجدد نیاز دارند.

استخوان فک شما برای سالم بودن نیاز به تحریک از ریشه دندان دارد. با این حال، هنگامی که دندانی را از دست می‌دهید، فشاری که به استخوان فک شما وارد می شود، نیز از بین می رود.

هنگامی که دندان‌های از دست رفته را مراقبت نکنید و به دنبال راه حلی برای جایگزین کردن آن نباشید، بدن شما شروع به جذب کلسیم‌های استخوان فک شما می‌کند تا از آن مواد مغذی در جاهای دیگر در فرآیندی به نام معدنی سازی مجدد استفاده کند.

برای جلوگیری از زوال استخوان فک، توصیه می کنیم از دندانپزشک خود در مورد روش ایمپلنت دندان سوال کنید. همچنین سوال کنید که آيا شما کاندیدای مناسبی برای این جراحی هستید یا خیر؛

ایمپلنت دندان فضای خالی باقی مانده در لبخند شما را بعد از، از دست دادن دندان پر می‌کند و استخوان فک شما به خصوص ریشه دندان را نیز تحریک می‌کند.

این کار استخوان فک را دست نخورده نگه می‌دارد و در نهایت از فرم صورت شما در طول زمان محافظت می‌کند.

ایمپلنت فوری

در ایمپلنت دندان معمولی، حدود ۳ الی ۶ ماه زمان نیاز است که پایۀ تیتانیومی به استخوان فک جوش بخورد. پس از آن میتوان تاج دندان را روی پایه قرار داد، اما در ایمپلنت فوری، دندانپزشک از همان ابتدای درمان، از پروتزهای موقت برای افراد استفاده میکند. این روش درمانی در یک روز انجام میشود و نیاز به جراحی کمتری دارد.

به این ترتیب افراد دورۀ نقاهت خود را با اعتماد به‌ نفس بیشتری پشت سر میگذارند. در نظر داشته باشید که ایمپلنت فوری برای تمام افراد گزینۀ مناسبی نیست و تنها متقاضیانی که استخوان فک محکم و سالمی دارند میتوانند از ایمپلنت فوری استفاده کنند.

عوارض جانبی ایمپلنت دندان

فرایند ایمپلنت دندان ممکن است باعث درد و عوارض جانبی شود، اما اکثر موارد درد و عوارض جانبی مربوط به ایمپلنت دندان به طور عمومی به میزان کمی هستند و بعد از مدت زمان کوتاهی بهبود مییابند.

در هر صورت، میزان درد و عوارض ممکن است بین افراد متفاوت باشد و به عواملی مانند سلامت کلیه بدن، توانایی بهبود پس از جراحی، نوع فرآیند جراحی و تجربه پزشک بستگی داشته باشد.

در طول فرایند ایمپلنت دندان، ممکن است بعضی از عوارض جانبی شامل موارد زیر باشند:

1. درد: ممکن است درد و تورم در منطقه جراحی بعد از عمل ایمپلنت دندان رخ دهد. این درد معمولاً مدت کوتاهی ادامه دارد و با مصرف داروهای تسکین درد کاهش مییابد.
2. عفونت: عفونت در منطقه جراحی رخ میدهد. استفاده از ضد عفونی‌ کننده‌ ها و رعایت دقیق مراحل بهداشت دهانی و دستورات پس از جراحی می‌واند خطر عفونت را کاهش دهد.
3. نزدیکی به عصب‌: در صورتی که پیچ ایمپلنت به عصب‌ها نزدیک شود، ممکن است احساس درد و تحریک عصبی در ناحیه مربوطه رخ دهد.
4. نیاز به عمل جراحی مجدد: در برخی موارد، ممکن است عمل جراحی برای تعویض ایمپلنت لازم باشد. این اتفاق در صورتی ممکن است رخ دهد که ایمپلنت بدرستی جوش نزده باشد.

بسیاری از این عوارض ممکن است با رعایت دقیق دستورات پس از جراحی و مراقبت‌ های بهداشتی که توسط پزشک شما توصیه میشود، کاهش یابند. پزشک شما میتواند شما را با راهنمایی‌ هایی که برای کاهش عوارض و مدیریت درد و توانایی بهبود بیشتر پس از جراحی ایمپلنت دندان ارائه میدهد، آشنا کند.

مهم است که قبل از انجام implant با دندانپزشک خود مشورت کنید و در مورد ریسک‌ها، عوارض و مراحل مرتبط با جراحی اطلاعات کاملی کسب کنید. همچنین، رعایت دقیق دستورات پس از جراحی و مراقبت‌های بهداشت دهانی مهم است تا عملکرد موفقیت‌ آمیز implant حفظ شود.

جلوگیری از عفونت پس از جراحی

• رعایت بهداشت دهان

قبل از جراحی ایمپلنت دندان و همچنین پس از آن، رعایت بهداشت دهان منظم و دقیق بسیار مهم است. از مسواک‌ های نرم و مسواک‌ های برقی استفاده کنید.

• مصرف ضد عفونی‌ کننده

طبق دستورات پزشک، قبل و بعد از جراحی از ضدعفونی‌ کننده‌ های دهانی استفاده کنید. این محصولات میتوانند باکتری‌ها را کنترل کرده و خطر عفونت را کاهش دهند.

مصرف دارو

پزشک ممکن است قبل یا بعد از جراحی ایمپلنت دندان به شما داروهای ضد التهاب یا مسکن تجویز کند. مصرف صحیح و به موقع این داروها عفونت را کاهش میدهد.

رعایت دستورات پس از جراحی

پس از جراحی پزشک شما دستورات مشخصی را برای مراقبت در خانه ارائه خواهد داد. برخی از این دستورات شامل محدودیت مواد غذایی سخت و داغ و استفاده از مسواکی مناسب است.

اجتناب از عوامل خطرزا

برخی عوامل مانند سیگار کشیدن و مصرف الکل خطر عفونت را افزایش میدهند. سعی کنید از اینگونه عوامل خودداری کنید و سبک زندگی سالمی را رعایت کنید.

پیروی از راهنمایی پزشک

مهم است که پیروی دقیق از دستورات و راهنمایی‌ هایی که پزشک شما در مورد مراقبت پس از جراحی ایمپلنت دندان ارائه میدهد، را داشته باشید. اگر سوالی دارید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

مهم است که به هنگام پیش‌بینی علائم عفونت مانند تورم، درد، خونریزی غیر عادی یا تغییر در رنگ و عوارض جانبی مرتبط با ایمپلنت دندان ممکن است بین افراد مختلف متفاوت باشد.